Geeta Updesh : भगवान श्रीकृष्णाला प्रिय व्यक्ती कसा असतो? गीतेतील या श्लोकात दडलंय रहस्य!
Geeta Updesh in Marathi : माणसाची कर्मे चांगली असतील तर तो नवीन उंची गाठू शकतो, तर वाईट कृत्यांमध्ये माणसाचा नाश करण्याची ताकद असते. गीतेत भगवान श्रीकृष्णाने काही लोकांबद्दल सांगितले आहे जे त्यांना खूप प्रिय आहेत. जाणून घ्या यासंबंधीत श्लोक आणि अर्थ.
श्रीमद्भागवत गीतेमध्ये श्रीकृष्णाने सांगितलेल्या मौल्यवान उपदेशाचा संग्रह आहे. भारतीय परंपरेत गीतेला उपनिषद आणि धर्मसूत्रांचे स्थान आहे. आज ते केवळ भारतापुरते मर्यादित राहिलेले नाही, तर देश-विदेशातही गीता पाठ करणाऱ्यांची संख्या वाढली आहे. जेव्हा महाभारताचे विनाशकारी युद्ध होणार होते आणि अर्जुन लढण्यास नकार देत होता. तेव्हा भगवान श्रीकृष्णांनी गीता श्लोकाद्वारे अर्जुनाला समजावून सांगितले.
जगातील महान विद्वान गीता श्लोक वाचतात आणि त्यांचे पालन करतात. गीता श्लोकांमध्ये आपल्या सर्व समस्या एका क्षणात सोडविण्याची क्षमता आहे. अशा परिस्थितीत, श्रीमद्भागवत गीतेतील काही श्लोक तुम्हाला जीवनातील सर्वात कठीण परिस्थितीतून बाहेर पडण्यास मदत करतात. गीतेत भगवान श्रीकृष्णाने काही लोकांबद्दल सांगितले आहे जे त्यांना खूप प्रिय आहेत.
श्लोक :
तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी सन्तुष्टो येन केनचित्।
अनिकेतः स्थिरमतिर्भक्तिमान्मे प्रियो नरः॥
अर्थ - भगवद्गीतेमध्ये असलेल्या या श्लोकाचा अर्थ असा आहे की, ज्याचे मन आणि सर्व इंद्रिये शांत आहेत, जो सर्व प्रकारच्या परिस्थितीत समाधानी राहतो आणि ज्याला आपल्या घर-परिवाराशी फारशी आसक्ती नसते, तो स्थिर मन असलेला भक्त देखील असतो. तो व्यक्ती भगवान श्रीकृष्णाला प्रिय आहे.
श्लोक :
अनपेक्षः शुचिर्दक्ष उदासीनो गतव्यथः।
सर्वारम्भपरित्यागी यो मद्भक्तः स मे प्रियः॥
अर्थ - ज्याला कोणत्याही प्रकारची इच्छा नसते, जो शुद्ध चित्ताने भगवंताच्या उपासनेत लीन असतो आणि जो आपली सर्व कृती भगवंताला अर्पण करतो. असा भक्त भगवान श्रीकृष्णालाही अत्यंत प्रिय आहे.
हिंदू धर्मात कर्माला विशेष महत्त्व दिले गेले आहे. अनेक धार्मिक ग्रंथांमध्येही त्याचे महत्त्व सांगितले आहे. शास्त्रात सांगितले आहे की मनुष्य जे काही काम करतो त्याचे फळ त्याला मिळते. असे मानले जाते की जो व्यक्ती आपल्या कर्मावर आधारित जीवन जगतो त्याला जीवनाच्या सर्व क्षेत्रात यश मिळते. अशा परिस्थितीत, असे म्हणता येईल की एखाद्या व्यक्तीचे भविष्य त्याच्या कृतींच्या आधारावर ठरवले जाते. माणसाची कर्मे चांगली असतील तर तो नवीन उंची गाठू शकतो, तर वाईट कृत्यांमध्ये माणसाचा नाश करण्याची ताकद असते.
जरी आपण आपल्या शरीराने कोणतेही काम करत नसलो तरीही आपण आपल्या मनाने आणि बुद्धीने सक्रिय राहतो. जोपर्यंत आपण या गुणांच्या प्रभावाखाली राहतो तोपर्यंत आपल्याला कृती करण्यास भाग पाडले जाते. म्हणून, कर्म पूर्णपणे सोडणे अशक्य आहे, कारण ते निसर्गाच्या नियमाविरुद्ध असेल.