अवघ्या महाराष्ट्राला खळखळवून हसवणारे व्यक्तिमत्व म्हणजेच दादा कोंडके. गिरणी कामगारांच्या कुटुंबात जन्मलेल्या आणि गिरणी बंद होईपर्यंत मुंबईत गिरणी कामगार म्हणून काम करणाऱ्या माणसासाठी इंडस्ट्रीमधील प्रवास सोपा नव्हता. दादा कोंडके यांचं आयुष्य एखाद्या चित्रपटाच्या कथेपेक्षा कमी रंजक नाही. दादांनी आपल्या एकटा जीव या आत्मचरित्रात आयुष्यातल्या अनेक चढउतारांविषयी खुलासे केले आहेत. त्यापैकीच एक म्हणजे दादांचे लग्न. फार कमी लोकांना माहित असेल कि दादांचं नलीनी नावाच्या एका स्त्रीसोबत लग्न झाले होते. मात्र ही नलिनी कोण होती तिचे पुढे काय झाले? चला जाणून घेऊया...
जसजस दादा तारुण्यात प्रवेश करत होते दादांच्या टवाळक्या, उचापत्या वाढत चालल्या होत्या. ज्याची दादांच्या मोठ्या भावाला फार काळजी वाटत होती. दादांचे लग्न लावून दिले तर दादा लाईनीवर येतील असा त्यांचा समज होता. दादा मात्र लग्नाला अजिबात तयार नव्हते. पुढे जाऊन दादा 'मुंबई कामगार' मधल्या नोकरीत बऱ्यापैकी स्थिरावले. सर्व उत्तम चालू आहे हे पाहून मोठ्या भावाने पुन्हा एकदा दादांच्या लग्नाचे प्रयत्न सुरू केले.
भावाने दादांना पुन्हा लग्नाचा आग्रह केला होता. शेवटी कंटाळून दादांनी लग्नाला होकार दिला. मोठ्या भावाने दादांसाठी एक स्थळ शोधलं, मुलीचं नाव नलिनी असे होते. नलिनी गरीब घरची मुलगी होती. मुलगी दाखवण्याचा कार्यक्रम पार पडला. दादांच्या फार काही मोठ्या अपेक्षा नव्हत्या. आत्मचरित्रात दादा याविषयी म्हणाले, 'मोठ्या अपेक्षा करताना स्वतःचे आत्मपरीक्षण करायला हवं. मी रूपवान नव्हतो. शिवाय नोकरीही बेताची होती. त्यामुळे पहिल्याच झटक्यात मी नलिनीला होकार दिला.' दादा आणि नलिनीचे १९६४ मध्ये इंगवलीमध्ये लग्न केले.
मुंबईत दादांचे स्वत:चे घर नव्हते. ते एका मित्राच्या खोलीत राहत होते. त्यामुळे लग्न झाल्यानंतरही दादा एकटेच मुंबईला राहू लागले. नलिनी या दादांच्या मोठ्या भावासोबत इंगवलीमध्ये राहात होत्या. १९६५ साल उजाडलं आणि त्याबरोबर दादांचं नशीबसुद्धा. या वर्षात दादांचे 'विच्छा माझी पुरी करा' हे लोकनाट्य सुरू झाले. त्यांच्या या नाटकाला चांगला प्रतिसाद मिळाला. चार पैसे मिळू लागले म्हणून परळ भागातच दादांनी स्वतःची एक खोली घेतली. ते नलिनीला मुंबईत आणले.
वाचा: तू हॉटेलमध्येच गाणे गा; अरिजीत सिंहची नक्कल करणाऱ्या स्पर्धकावर संतापला विशाल दादलानी
'विच्छा माझी पुरी करा' नाटकाला लोकांनी इतकं डोक्यावर घेतलं की, त्यांचे सारखे बाहेरगावी प्रयोग होऊ लागले. प्रयोगाच्या निमित्ताने दादा महिना महिनाभर बाहेर राहू लागले होते. शावेळी घरात नलिनी एकटीच असायची. मात्र या काळात अशा विचित्र गोष्टी घडल्या ज्यांचा उल्लेख दादांनी आपल्या आत्मचरित्रात टाळला. अखेर दादांनी नलिनीपासून घटस्फोट घ्यायचा निर्णय घेतला आणि नलिनीला तिच्या माहेरी पाठवून दिले. १९६८मध्ये दादांनी नलिनीला कायद्यानुसार सोडचिष्ठ दिली. त्या वेळी नलिनीने मागितल्याप्रमाणे दादांनी ४० हजार रुपयेही दिले. अवघ्या चार-एक वर्षात दादांच्या संसाराचा खेळखंडोबा झाला.